Omdenken

Van mijn docent op de Nederlandse Keramiek Opleiding leerde ik van een nieuw werkstuk eerst een model te maken van karton. Op zich een uitdagende oefening, maar als deze exercitie je geen visuele informatie oplevert, wordt ze al een stuk minder relevant.

Ik geef er nu dus de voorkeur aan het ontwerpproces op mijn roeiapparaat te doen, vaak zelfs tijdens het luisteren van een podcast. Zo ontstond ook de dobbelsteenvaas. Waarom zou een vaas maar één bovenkant hebben? Als je een omkeerbare vaas kunt maken, dan kun je hem ook zes bovenkanten geven.

Al associërend maakte ik zodoende een vaas met een zes uitmondingen zoals het aantal stippen op een dobbelsteen. En wees gerust, het zijn zes compartimenten, dus het water zal er niet in één keer uitlopen. Leuk toch dat je steeds een andere kant in het zonnetje kunt zetten?

Ik hecht er erg aan dat een object tot leven komt door de interactie met de kijker/gebruiker. Zo veranderen wij ook mee in relatie tot de ander. We blijven dezelfde, maar we laten ons wel van een andere kant zien. Vandaag voel ik me een vijf. En jij?